معلولیت محدودیت نیست(شعرهای شاعری توانمند) خودمان را با کلمه (تا قسمت چه باشد) گول می زنیم قسمت ارادیه من و توست
آخرین مطالب آخرین دیدگاهها موضوعات سایت لینک دوستان ابزار های سایت تبلیغات نوشته شده توسط سیداحسن احمدی در تاریخ سه شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۴
خدایامیخواهم مروری برسه سال پیش کنم وازتوسپاس گذارباشم خدایم سه سال پیش وقتی میخواستم درس بخوانم وقتی تصمیم گرفتم کتاب بگیرم وپنجم ابتدایی رابخوانم بعدچندروزوقتی به کتاب هایم نگاه می کردم وازشون سردرنمی آوردم بغض گلویم رامی گرفت وباخودمی گفتم چه کنم؟اگربه بهانه اینکه معلم ندارم ونمی توانم مدرسه بروم درس راکناربگذارم که به آرزویم کارگردانی نمیرسم اگرهم بخواهم ادامه بدهم بدونه معلم مگه میشه؟ولی یک چیزراخوب می فهمیدم اینکه نبایدامیدم راازدست بدهم تلاش من برای داشتن معلم شروع شد دسته بندی مطلب : قصه درس خواندن من |
||